Z poprzednich postów wiesz już, czym jest organizacja struktury osobowości i dlaczego wyznaczenie jej jest tak ważnym elementem procesu psychoterapeutycznego.
Strukturę osobowości można podzielić na trzy poziomy:
🟤 neurotyczny poziom
🟤 wyższy poziom borderline
🟤 niższy poziom borderline.
Kolejne posty będą dotyczyły charakterystyki powyższych poziomów.
Dzisiaj przyjrzymy się jak można opisać charakterystykę struktury osobowości niższego poziomu borderline.
👉🏻 Osoby ze strukturą osobowości borderline mają trudność w opisaniu siebie oraz innych osób. Wizja ludzi w ich życiu jest rozmyta, niejasna, jednowymiarowa i niestabilna. Pacjenci idealizują (wychwalają) lub dewaluują (umniejszają, widzą opresyjnie), bez dostrzegania perspektywy pomiędzy, brak w ich myśleniu odcieni szarości, a wydarzenia i osoby są czarne lub białe.
👉🏻 Trudno im utrzymać zarówno dłuższe relacje, jak i utrzymać długoterminowe cele w życiu.
👉🏻 Na tym poziomie dominują mechanizmy obronne oparte na rozszczepieniu (posty o mechanizmach obronnych znajdziesz wcześniej 📲).
👉🏻 Zazwyczaj złość wyrażana jest w formie agresji skierowanej do innych, a pacjent nie dostrzega własnej odpowiedzialności, poczucia winy i może nie rozumieć wartości moralnych jakie temu towarzyszą.
Leczenie pacjentów ze strukturą osobowości typu borderline jest trudne, ponieważ wymaga to od nich motywacji, która zazwyczaj jest zewnętrzna (sądowy nakaz, namowy osób bliskich), a także dużego zaangażowania i utrzymania w ramach terapii, co jest ogromnym wyzwaniem dla osób z tego poziomu. Rokowania leczenia mogą być sprzyjające pacjentowi, jednak praca ta trwa zazwyczaj dłuższy czas, a od terapeuty wymaga ona stałego udziału w superwizji i dużej uważności.